برج میلاد

از ابتدا انسان دست به انجام یا ساخت هرکاری که می‌زده است، این عمل و ساخت و ساز نشات گرفته از نیاز انسان بوده و از همان ابتدا انسان هرجا که کمبودی احساس می‌کرده، برای رفع آن نیاز تدابیری را می‌سنجیده است.

این صحبت در رابطه با برج میلاد نیز صدق می‌کند. زیرا علت اولیه‌ی ساخت برج میلاد از بابت رفع یکسری نیازها بوده است، نیازهایی مانند نداشتن فضاهای مناسب تفریحی، نداشتن یک نمادی که نشان دهنده‌ی هنر مهندسین ایرانی باشد و همچنین بتواند مشکلات مخابراتی را حل کند؛ پس به فکر ساخت یک سازه برای رفع این نیازها افتادند.

در کنار رفع این نیازها، این سازه توانست ششمین برج مخابراتی دنیا شود و همین باعث شد افتخاراتی را هم به همراه داشته باشد. البته لازم به ذکر است که این کار خیلی هم ساده نبود و دشواری‌های خود را نیز به همراه داشت که از همین رو ساخت این برج 11 سال به طول انجامید.

برج میلاد بلندترین برج ایران می‌باشد که واقع در شهر تهران است. ارتفاع این برج 435 متر می‌باشد. برای مکان ساخت این برج در ابتدا 17 سایت پیشنهاد داده شد که در نهایت تپه نصرت یا همین سایت کنونی انتخاب شد که این سایت 74/4 هکتار مساحت دارد.

پروسه ساخت برج میلاد به این صورت بود که در سال 1370 ایده ساخت یک برج در ایران و در تهران داده شد. از مرحله ایده تا مرحله شروع به انجام مطالعات نزدیک به 3 سال طول کشید یعنی در سال 1373 مطالعات در رابطه با سایت انتخابی شروع شد.

مرحله بعدی تشکیل گروهی از افراد متخصص بود که شامل افرادی مانند مهندسین معمار، مهندسین شهرسازی، مهندسین برق در رابطه با بحث رفع مشکلات مخابراتی، مهندسین راه و ساختمان، و افراد خبره در رابطه با مطالعات و همچنین اطلاعات آب و هوایی و هواشناسی بود.

از دلایلی که می‌توان نام برد که این سایت فعلی انتخاب شد و به تاییدیه نهایی رسید، این بود که این سایت قابلیت بسیار خوب و بالایی از بابت طراحی لنداسکیپ یا همان فضای سبز را برخوردار بود. از دیگر دلایل انتخاب این سایت هماهنگی و سازگار بودن با محیط اطراف خود و دیگر کاربری‌های آن محدوده بود و در بین عناصر و کاربری‌های اطراف این برج یک عنصر اضافی و مزاحم به حساب نمی‌آمد.

یکی دیگر از دلایل انتخاب این سایت این بود که دسترسی و ارتباط مناسبی با ایستگاه مخابرات داشت. همچنین این سایت، دید و منظر فوق‌العاده و زیبایی نسبت به کل شهر تهران داشت. علاوه بر این متراژ مناسبی را از بابت اینکه بتوانند همه‌ی طرح‌ها و ایده‌های پیشنهادی را داخل آن اجرا و پیاده کنند، را دارا بود.

این مورد هم که در فاصله‌ی مناسبی از راه‌آهن و فرودگاه قرار داشت در انتخاب این سایت بی‌تاثیر نبود. زیرا دسترسی برای افراد بازدید کننده و همچنین کارکنان راحت بود. لازم به ذکر است که این سایت واقع در یکی از مرتفع‌ترین نقاط شهر تهران قرار دارد.

بعد از مرحله‌ی مطالعات که چیزی حدود 3 سال به طول انجامید در سال 1376 شروع به ساخت این پروژه یا همان برج میلاد کردند. طی مدت هشت سال 40 درصد از این پروژه پیش رفت و ساخته شد و شصت درصد باقی مانده مانده طی 2 سال و نیم تا 3 سال به طول انجامید. در نهایت افتتاحیه این برج در سال 1387 بود. این ساختمان ششمین برج مخابراتی دنیاست که یکی از بزرگترین افتخارات مهندسی ایران می‌باشد.

معرفی معمار و طراح برج میلاد

زمانی که ایده‌ی ساخت برج میلاد ارائه شد، شهردار تهران آقای مسعود رجب پور بود اما در اواسط اجرای این پروژه شهردار تهران عوض شد و محمد باقر قالیباف شهردار تهران شد که مصادف با پیشرفت روند اجرا در این پروژه شد. محمدرضا حافظی، استاد دانشگاه هنرهای زیبای دانشگاه شهید بهشتی به عنوان طراح معمار و شرکت بلندپایه به عنوان پیمانکار این پروژه انتخاب شده بودند.

معماری برج میلاد

فرم کلی برج میلاد به شکل هشت ضلعی طراحی شده است. این برج از چند قسمت مختلف تشکیل شده است که شامل فضاهای لابی، شفت، ساختمان راس، و دکل آنتن برج می‌باشد. یکی از فضاهایی که در برج میلاد طراحی شده، رستوران گردان می‌باشد که بزرگترین رستوران گردان دنیا به حساب می‌آید. این برج دارای 3 ورودی می‌باشد.

لابی

لابی این مجموعه شامل 6 طبقه می‌باشد که دو طبقه آن متعلق به زیرزمین، یک طبقه همکف و دارای 3 طبقه فوقانی می‌باشد. مساحت لابی این مجموعه 15 هزار متر می‌باشد و وزن کل این برج 150 هزار تن می‌باشد. تعداد کل آسانسورهای لابی 4 عدد می‌باشد؛ همچنین دارای 6 عدد پله برقی می‌باشد.

پارکینگ

فضایی که پارکینگ این برج در آن طراحی شده 30 هزار متر مربع مساحت دارد که ظرفیت 1000 خودرو را دارا می‌باشد. همچنین پارکینگ این برج دارای 6 آسانسور با ظرفیت 8 نفره می‌باشد.

شفت

این قسمت از ساختمان یک سازه بتنی است که صرفا جهت ارتباطات و دسترسی می‌باشد و برای آن 6 عدد آسانسور طراحی شده است. ارتفاع این بخش از ساختمان برج میلاد 315 متر از روی سطح زمین می‌باشد.

ساختمان رأس

ساختمان رأس برج میلاد بزرگترین ساختمان رأس در بین برج‌های مخابراتی دنیا است و مهمترین بخش این سازه می‌باشد. بیشترین قطر این بخش از ساختمان برج تا 60 متر نیز می‌رسد که دارای 12 طبقه می‌باشد. ارتفاع این بخش 70 متر می‎‌باشد اما خود این بخش از برج در ارتفاع 254 متری قرار دارد.

این ساختمان مقاوم در برابر آتش‌سوزی می‌باشد و در هنگام وقوع حادثه تدابیری ایجاد کرده‌اند که امکان خروج 600 نفر را دارد. اسکلت این ساختمان از نوع فلزی می‌باشد و نمای این قسمت از ساختمان برج شیشه‌ای می‌باشد و در اصل به تعبیری تمام شیشه کار شده است. همچنین این بخش دارای 2 عدد آسانسور می‌باشد که ظرفیت هریک از این آسانسورها 10 نفر می‌باشد.

این بخش از ساختمان شامل یک رستوران گردان می‌باشد که واقع در ارتفاع 276 متری برج است و نمای آن به صورت 360 درجه است که به کل تهران دید دارد که نمای خارجی فوق‌العاده زیبایی است. از دیگر فضاهایی که در این برج وجود دارد شامل سالن کنسرت، سالن سینما، موزه، رستوران و کافی‌شاپ، نمایشگاه‌های فصلی، مرکز تجاری بین‌المللی، اتاق فرار و فضاهای سرگرمی و بازی، دلفیناریوم و… می‌باشد.

معماری این بخش ترکیب شیشه به همراه ‌سازه‌های فولادی است که خودش به نوعی تزئین این بخش از برج میلاد به حساب می‌آید و یکی از زیبایی‌ها و هنرهای طراح آن به حساب می‌آید.

گنبد برج میلاد

ایران از ابتدا با هنر معماری خود معروف بوده است و سازه‌ها و شگفتی‌هایی که معماران ایرانی به جا گذاشته از قدیم تا به الان کم نبوده است. حال در رابطه با گنبدسازی از معروفیت بسیاری برخوردار است که یکی از این گنبد‌ها، گنبد سلطانیه می‌باشد که تا حدودی گنبد برج میلاد الهام گرفته از آن می‌باشد و کاملا مشخص است که برج میلاد برگرفته از معماری ایرانی است که ترکیب شده با معماری مدرن می‌باشد.

گنبد برج 13 متر ارتفاع دارد که واقع در ارتفاع 302 متری از سطح زمین می‌باشد. طراحی گنبد برج میلاد به گونه‌ای است که سازه‌ی آن خودش تزئین آن به حساب می‌آید. نمای فضای گنبد تشکیل شده از شیشه و سازه‌های فولادی می‌باشد.

سکوی دید باز و بسته

یکی دیگر از اصلی‌ترین جاذبه‌های برج میلاد سکوی دید آن می‌باشد که هم سکوی دید باز دارد و هم سکوی بسته دارد که یکی از جاذبه‌های گردشگری به حساب می‌آید. در طبقه هفتم این برج سکوی دید باز واقع شده که در ارتفاع 285 متری از سطح زمین قرار دارد. همچنین در این طبقه که سکو قرار دارد، کافه‌ای نیز طراحی شده است.

دکل

ارتفاع دکل واقع در برج میلاد 120 متر می‌باشد که در 4 قسمت طراحی شده است و آنتن‌های مخابراتی داخل آن طراحی شده است. برای این دکل تا ارتفاع 70 متری آسانسور دونفره در نظر گرفته شده شده است اما از آن ارتفاع به بعد با آسانسور امکان دسترسی ندارد و دسترسی آن به صورت پله‌های استخری می‌باشد.

از دیگر شگفتی‌های برج میلاد نسبت به دیگر برج‌ها این است که شفت بیشتر برج‌های دنیا به صورت گرد طراحی و اجرا شده است اما برج میلاد یکی از معدود برج‌هایی است که شفت آن به صورت هشت ضلعی طراحی و اجرا شده است.